 Subjects -> SOCIOLOGY (Total: 553 journals)
| A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z | | The end of the list has been reached or no journals were found for your choice. |
|
|
- Durkheimowska interpretacja moralizmu prawa według Jonathana Haidta
Authors: Maciej Juzaszek
Pages: 5–19 - 5–19
Abstract: W artykule poszukuję odpowiedzi na pytanie, czy Durkheimowski utylitaryzm, zrekonstruowany na bazie koncepcji Jonathana Haidta, może stanowić uzasadnienie egzekwowania moralności za pomocą prawa karnego (tzn. czy jest adekwatną teorią moralizmu prawa). W pierwszej części przedstawiam, czym Durkheimowski utylitaryzm jest i jakie głosi tezy, w drugiej zaś, korzystając z klucza interpretacyjnego Herberta Harta wykorzystanego w polemice z Patrickiem Devlinem, wyjaśniam, jakiego stanowiska moralistycznego teoria ta rzeczywiście broni. Ostatecznie dochodzę do wniosku, że główną tezą Durkheimowskiego utylitaryzmu jest Hartowska teza o dezintegracji. Brak odpowiedniego uzasadnienia empirycznego rodzi jednak wątpliwość, czy może on stanowić satysfakcjonującą teorię moralnego uzasadnienia kryminalizacji.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.01
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Referendum w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa jako
symboliczna instytucja prawna
Authors: Marek Suska
Pages: 21 - 35
Abstract: Instytucja referendum w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa budzi rozczarowanie piśmiennictwa, ponieważ nie spełnia ona swojego celu prima facie. Tym celem zaś jest umożliwienie obywatelom podejmowania wiążących decyzji politycznych w najważniejszych kwestiach. Mogłoby to skłaniać do uznania referendum za pustą obietnicę ustrojową oraz instytucję nieużyteczną, co jednak byłoby nietrafne i przedwczesne. Referendum może bowiem potencjalnie wypełniać istotne politycznie funkcje dodatkowe, takie jak szczególne legitymizowanie pewnych decyzji politycznych czy stymulowanie debaty publicznej. Celem artykułu jest przeanalizowanie referendum w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa jako symbolicznej instytucji prawnej. Przeprowadzone badanie oparto na spostrzeżeniach prezentowanych w literaturze wobec zjawiska prawodawstwa symbolicznego (symbolic legislation), zastosowanych odpowiednio do wybranego fragmentu systemu prawnego, jakim jest pojedyncza instytucja. Referendum w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa można więc postrzegać jako instytucję, której funkcje dodatkowe zasadniczo dominują nad jej celem prima facie. Jednocześnie publiczne deklarowanie tego celu prima facie wydaje się wpływać na potencjalny stopień realizacji funkcji dodatkowych. Przykładowo, wpływ na debatę publiczną, jaki osiąga się dzięki podjęciu czynności zmierzających do przeprowadzenia referendum, może być silniejszy, o ile uda się przekonać opinię publiczną, że w rzeczywistości chodzi o przekazanie pewnej decyzji obywatelom. W konkluzji zasygnalizowano, że realizacja dodatkowych funkcji referendum w systemie prawnym nie byłaby prawdopodobnie możliwa w inny sposób niż właśnie poprzez uczynienie referendum instytucją symboliczną. Nie oznacza to jednak, że doktryna powinna akceptować każdy przypadek wykorzystania referendum w celu realizacji którejś z jego funkcji dodatkowych, a w stosownej ewaluacji może dopomóc scharakteryzowany w artykule „test wstydliwości”.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.02
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Czy europejska inicjatywa obywatelska może służyć zmniejszeniu
deficytu demokratycznego w Unii Europejskiej' Uwagi na podstawie
wniosku Minority SafePack
Authors: Joanna Kielin-Maziarz
Pages: 37 - 53
Abstract: Przedmiotem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o rolę, jaką w zmniejszeniu deficytu demokratycznego Unii odgrywa europejska inicjatywa obywatelska (EIO). Efektywność tej instytucji została poddana analizie na przykładzie wniosku dotyczącego przyjęcia zmian, które miałby służyć zapewnieniu szerszej ochrony praw mniejszości narodowych i językowych oraz wzmocnieniu różnorodności kulturowej i językowej w UE – Minority SafePack. W tekście dokonana została analiza przyczyn, które skłoniły Komisję do zajęcia negatywnego stanowiska. Z jednej strony należy do nich sama tematyka wniosku. Unia Europejska w uzasadnieniu odmowy jego przyjęcia podaje, że w stosunku do wielu z zawartych w nim propozycji nie ma kompetencji. Ponadto zauważalna jest także ogólna niechęć UE do zajmowania się problemami mniejszości, wynikająca przede wszystkim z faktu, że dotykają one kwestii o newralgicznym charakterze dla państw członkowskich, jak np. tożsamość narodowa, różnorodność językowa. Z drugiej zaś – odrzucenie wniosku stanowi wyraz ogólnej tendencji. Komisja jest bardzo sceptyczna wobec wniosków składanych w ramach EIO, odmawiając im w przewarzającej mierze rejestracji. Taki stan rzeczy z pewnością nie pozwala na mówienie o efektywności EIO jako narzędzia przyczyniającego się do zmniejszenia deficytu demokratycznego w UE.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.03
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- O intencjonalności czynności karnoprocesowych w świetle najnowszych
badań nad koncepcją czynności konwencjonalnych w prawie
Authors: Michał Wawrzyńczak
Pages: 55 - 72
Abstract: W literaturze za sprawą Olgierda Boguckiego pojawiła się propozycja uznania intencji za element konstytutywny czynności konwencjonalnych oraz stosowania intencjonalnego wyjaśniania czynności konwencjonalnych w prawie. Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja, czy nowe propozycje mogą zostać wykorzystane w badaniach nad koncepcją karnoprocesowych czynności konwencjonalnych. Autor zbadał relację pomiędzy dotychczas przyjętą na gruncie nauki prawa karnego procesowego koncepcją czynności konwencjonalnych a jej nowymi ujęciami, zestawiając je z przepisami Kodeksu postępowania karnego. W tym celu wykorzystał metodę teoretycznoprawną oraz dogmatycznoprawną. Autor wykazał, że zaproponowane przez Boguckiego pojęcie aspektu konstytutywnego oraz intencjonalne wyjaśnianie czynności konwencjonalnych nie sprawdza się w ocenie i interpretacji karnoprocesowych czynności konwencjonalnych. Należy jednak zauważyć, że opisywane przez Boguckiego aspekty pierwotne oraz epistemiczne mogą pod pewnymi warunkami zostać poddane recepcji na grunt prawa karnego procesowego. Ponadto reguły falsyfikacji w jego ujęciu również nie są przydatne w procesualistyce karnej. Przedmiotowe rozważania stanowią novum w badaniach nad koncepcją czynności konwencjonalnych w procesualistyce karnej, ponieważ tak zaproponowane ujęcie elementów czynności konwencjonalnych w prawie nie zostało w niej dotychczas poddane analizie.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.04
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Ustawa Prawo wodne z 2017 roku w świetle zasad techniki prawodawczej
Authors: Jerzy Rotko
Pages: 73 - 86
Abstract: W artykule podjęto ocenę technicznoprawnej poprawności legislacyjnej ustawy z 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (t.jedn.: Dz. U. 2021, poz. 2233 ze zm.), wykorzystując metodę logiczno-językową. Za punkt odniesienia przyjęto zasady techniki prawodawczej ujęte w formie załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (t.jedn.: Dz. U. 2016, poz. 283). Analiza sposobów wysławiania norm odgrywa kluczową rolę zarówno na etapie przygotowywania i uchwalania nowego prawa, jak i w okresie jego obowiązywania, gdyż pozwala ujawnić różne mankamenty przyjętych regulacji. Fakt, że ustawa Prawo wodne z 2017 r. obowiązuje od pięciu lat, nie pozbawia zatem zasadności podejmowanie jej całościowej oceny z punktu widzenia zgodności z zasadami techniki legislacyjnej. Potrzebę taką uzasadnia zarówno obszerność tego aktu, jak i nasycenie go nowymi rozwiązaniami ustrojowymi i materialnoprawnymi. W szerszej perspektywie analiza taka dostarcza również materiał badawczy do formułowania założeń teoretycznoprawnych procesu prawotwórstwa oraz ich ewentualnej weryfikacji. Przeprowadzone badania dowodzą, że w ustawie Prawo wodne z 2017 r. występuje stosunkowo niewiele naruszeń standardów będących treścią zasad techniki legislacyjnej. W większości nie wywołują one poważniejszych problemów w stosowaniu przepisów, ale są i takie, często niedostrzegane przy pobieżnej lekturze ustawy, które zasługują na krytykę. Chodzi o naruszanie spójności systematyki, niekonsekwencje w grupie formułowanych zakazów, które dodatkowo cechuje nadmierny rygoryzm w stosunku do wymagań prawa europejskiego, rozpraszanie zagadnień między ustawę główną i ustawy nowelizujące oraz generalnie o zjawisko nadprodukcji bytów prawnych, wprowadzające niepotrzebny szum normatywny.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.05
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Ewolucja i aktualne wyzwania ustawodawstwa w sprawach o wykroczenia
Authors: Katarzyna Liżyńska, Anna Płońska
Pages: 87 - 100
Abstract: Ewolucja ustawodawstwa w sprawach o wykroczenia trwa nieprzerwanie od 1918 r. Także spór o miejsce prawa wykroczeń w systemie prawnym, sięgający prac kodyfikacyjnych po 1918 r., jawi się dzisiaj jako niezwykle aktualny. Celem artykułu jest ukazanie i analiza kierunków rozwoju prawa wykroczeń oraz eksplikacja obecnych wyzwań tej gałęzi prawa. W doktrynie od wielu lat podnoszona jest potrzeba gruntownej reformy prawa wykroczeń m.in. ze względu na dość archaiczny Kodeks wykroczeń z 1971 r. W opracowaniu wykorzystano metodę historycznoprawną oraz dogmatycznoprawną. Podjęte badanie zostało przeprowadzone na podstawie analizy aktów prawnych w zakresie prawa wykroczeń w ujęciu historycznym oraz ich licznych nowelizacji, a także analizę aktualnych tendencji m.in. w zakresie przekształcania wykroczeń w tzw. delikty administracyjne. Przeprowadzone rozważania prowadzą do wniosku, że prawo wykroczeń jest dynamicznie zmieniającą się gałęzią prawa, która jednak wciąż wymaga kompleksowej i gruntownej reformy. Aktualnie nie ulega wątpliwości, że prawo wykroczeń należy do gałęzi prawa karnego, a sąd jest jedynym organem uprawnionym do wymierzania kar za wykroczenia. Charakter materialnoprawny wykroczeń wymusza poszukiwania najbardziej optymalnego modelu reakcji na wykroczenie. W odpowiedzi na palącą potrzebę reformy prawa wykroczeń wysuwane są m.in. koncepcje orzekania w sprawach o wykroczenia przez organy pozasądowe. Autorki podkreślają, że ewentualne zmiany modelu orzekania w sprawach o wykroczenia stanowią tym bardziej duże wyzwanie, gdyż muszą przy tym zadośćuczynić normie wyrażonej w art. 237 Konstytucji RP, zgodnie z którym organem właściwym do orzekania w sprawach o wykroczenia jest sąd.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.06
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Terroryzm żywnościowy oraz obrona żywności w
ujęciu formalnoprawnym
Authors: Małgorzata Zdzisława Wiśniewska
Pages: 101 - 119
Abstract: Ze względu na rolę żywności w życiu człowieka i dla gospodarek całego świata, zarówno żywność, jak i cały łańcuch żywnościowy są bardzo podatnym celem ataku terrorystycznego. Terroryzm żywnościowy nie jest zjawiskiem nowym, a bieżące doświadczenia potwierdzają, że jest nadal bardzo groźny. Celem artykułu jest uzyskanie odpowiedzi na dwa pytania badawcze: (1) Czy i w jakim zakresie prawo stanowione wyznacza ramy ochrony żywności przed celowym zanieczyszczeniem' (2) Jaką rolę w zakresie obrony żywności przed terroryzmem pełni prywatne prawo żywnościowe' W wyniku przeprowadzanych analiz prawa, w tym prawa żywnościowego i prywatnego prawa żywnościowego, potwierdzono, że w prawie krajowym oraz europejskim prawie żywnościowym nie ma odniesienia do terroryzmu żywnościowego oraz obrony żywności. Jedyne regulacje, które istnieją, dotyczą ochrony tzw. infrastruktury krytycznej, w tym zapewniającej dostawy żywności i wody. Najbardziej w tym względzie rozwiniętym prawem na świecie jest amerykańskie prawo żywnościowe, w tym tzw. ustawa modernizacyjna, nakładająca obowiązek wdrożenia przez organizacje systemu analizy zagrożeń i opartych na ryzyku środków zapobiegawczych wobec żywności (Hazard Analysis and Risk-Based Preventive Controls, HARPC). Bardzo ważną rolę w temacie obrony przed terroryzmem żywnościowym odgrywa prywatne prawo żywnościowe, a także dobrowolne pod względem ich wdrożenia narzędzia oceny ryzyka (np. system TACCP), wypracowywane przez różne agendy i stowarzyszenia branżowe.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.07
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Legalność samplingu muzycznego w świetle polskiego prawa
autorskiego
Authors: Łukasz Maryniak
Pages: 121 - 136
Abstract: Jak wskazał Lawrence Lessig, żyjemy w czasach „kultury remiksu” – powszechny dostęp do Internetu, a przez to do wielu dóbr kultury, sprawia, że artyści często przerabiają lub w inny sposób wykorzystują twórczość innych osób. Jest to szczególnie widoczne w muzyce. Celem niniejszego artykułu jest wykazanie, że sampling muzyczny jest co do zasady zgodny z polskim prawem autorskim. W badaniach wykorzystano przede wszystkim metodę dogmatyczną, dokonując analizy przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych regulujących pojęcia utworu i inspiracji oraz instytucję prawa cytatu. We wnioskach wskazano, że sampling muzyczny w wielu przypadkach nie narusza prawa autorskiego, ponieważ polega na wykorzystaniu nietwórczego (niechronionego) fragmentu utworu pierwotnego. Natomiast w pozostałych sytuacjach, tzn. wtedy gdy uzna się, że dany sampel jest jednak objęty ochroną prawnoautorską, przeważnie dopuszczalne będzie jego wykorzystywanie w ramach prawa cytatu. Niemniej powyższe twierdzenia nie oznaczają, że sampling stanowi w każdym przypadku działanie etyczne lub moralnie uzasadnione.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.08
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Mixed opinions: public attitudes towards the welfare state in Poland
Authors: Gavin Rae, Katarzyna Piotrowska
Pages: 137 - 161
Abstract: Niniejszy artykuł analizuje opinię publiczną w Polsce w odniesieniu do polityki i struktur państwa opiekuńczego. Rozpoczynamy od przedstawienia głównych badań nad modelami państwa opiekuńczego, w szczególności opierając się na typologii państwa opiekuńczego Espinga-Andersena. Następnie przedstawiamy istniejące sprzeczne badania dotyczące tego, czy w Europie Środkowo-Wschodniej (EŚW), w tym w Polsce, można zidentyfikować odrębny model państwa opiekuńczego. Wykorzystujemy to jako kontekst analizy opinii Polaków na temat państwa opiekuńczego. Nasze badania wykorzystują oryginalne dane ilościowe uzyskane z badania przeprowadzonego na reprezentatywnej próbie w Polsce. W polskim społeczeństwie istnieje szczególnie silne poparcie dla aspektów socjaldemokratycznego modelu państwa opiekuńczego. Co więcej, duża część polskiego społeczeństwa nadal popiera niektóre struktury opiekuńcze istniejące w czasach komu nizmu. Jednocześnie w najbardziej uprzywilejowanych grupach społecznych istnieje znaczne poparcie dla liberalnego modelu państwa opiekuńczego. Z analizy wynika zatem, że opinie polskiego społeczeństwa są mieszane, co do pewnego stopnia odzwierciedla hybrydowy charakter państwa opiekuńczego.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.09
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Perspektywa poznawcza w badaniach ruchów społecznych: przypadek ruchów
na rzecz sprawiedliwości klimatycznej
Authors: Przemysław Pluciński
Pages: 163 - 179
Abstract: Łagodzenie i adaptacja do zmian klimatu to dwa krytyczne wyzwania cywilizacyjne, wobec których staje wiele podmiotów społecznych. Celem artykułu jest analiza fenomenu polskich ruchów społecznych na rzecz sprawiedliwości klimatycznej za pomocą „podejścia poznawczego”, wprowadzonego i rozwijanego przez Rona Eyermana i Andrew Jamisona. Artykuł podejmuje dwa główne problemy. Po pierwsze, zawiera rekonstrukcję konceptualno-metodologicznych ram dla badań nad aktywizmem na rzecz sprawiedliwości klimatycznej. Po drugie, prezentuje wstępne rozpoznanie uniwersów poznawczych i praktyk polskich ruchów na rzecz sprawiedliwości klimatycznej, opierając się na desk research oraz badaniach opartych na 30 wywiadach pogłębionych przeprowa dzonych w trzech polskich miastach (Poznań, Wrocław, Warszawa). Artykuł wskazuje również na luki badawcze, identyfikując przede wszystkim potrzebę większego zaangażowania nauk społecznych w działania na rzecz łagodzenia zmian klimatu, w tym otwarcia środowiska akademickiego na perspektywy oddolne.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.10
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Wzorcowe osiedle WuWa we Wrocławiu w ocenie jego
współczesnych użytkowników
Authors: Agnieszka Markiewicz
Pages: 181 - 197
Abstract: W latach dwudziestych XX stulecia kraje Europy zmagały się z dużym problemem mieszkaniowym. Był on głównie spowodowany zniszczeniami wojennymi oraz wzmożoną migracją z obszarów wiejskich do miast. Kluczowe stało się poszukiwanie idealnego środowiska mieszkaniowego, które można zbudować szybko i tanio. Awangardowa grupa Werkbund zaproponowała nowy typ osiedli budowanych ma miejscu z prefabrykatów. W celu zaprezentowania eksperymentalnych rozwiązań powstało sześć wzorcowych osiedli. Przedstawiały one najnowsze osiągnięcia techniczne oraz najnowsze idee planistyczne. Choć część założeń spotkała się z krytyką samych mieszkańców, wiele z zaprezentowanych przez Werkbund rozwiązań weszło na stałe do kanonu budownictwa mieszkaniowego. Najlepiej zachowanym z sześciu osiedli jest wrocławskie osiedle WuWa. Artykuł przedstawia założenia idei osiedla społecznego oraz historię i okoliczności powstania osiedla WuWa. W artykule podjęto rozważania dotyczące tego, w jaki sposób modernistyczne założenia wrocławskiego osiedla Werkbundu przetrwały próbę czasu. W tym celu przeprowadzone zostały ustrukturyzowane wywiady swobodne ze współczesnymi mieszkańcami osiedla. Założenia, które leżały u podstaw ideologii modernistycznych, nie przetrwały próby czasu, ponieważ zmieniły się uwarunkowania społeczno-kulturowe, chociaż osiedle cieszy się dużym zainteresowaniem oraz uznaniem obecnych mieszkańców. Na podstawie zebranego materiału można wyciągnąć wniosek, że na osiedlu mieszka się komfortowo, a założenia urbanistyczne osiedla wciąż są aktualne. Należy pamiętać, że wystawa „Mieszkanie i miejsce pracy” była projektem eksperymentalnym i ważnym w historii budownictwa mieszkaniowego, ponieważ zapoczątkowała dyskusję wokół mieszkań społecznie najpotrzebniejszych.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.11
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Volunteers during a crisis in Israel: a case study of spontaneous
self-organized volunteer activity
Authors: Edith Shamir-Tixell
Pages: 199 - 210
Abstract: W Izraelu istnieje duża liczba i szeroki zakres pozarządowych organizacji wolontariackich działających w różnych obszarach. Jednocześnie, ze względu na mnogość incydentów bezpieczeństwa i innych kryzysów wewnętrznych, istnieje również wiele niezależnych inicjatyw wolontariackich powstających w ramach konkretnych społeczności, małych społeczności lub miast. Prywatne inicjatywy, które zaczynały jako niewielka pomoc wolontariuszy, rozrosły się głównie dzięki możliwościom technologicznym, które umożliwiają przekazywanie informacji o kryzysie i potrzebach z nim związanych. Niniejsze opracowanie bada postrzeganie przez wolontariuszy skuteczności w samoorganizującym się spontanicznie otoczeniu oraz ich poczucie przynależności do społeczności i państwa Izrael. W artykule przedstawiono studium przypadku niezorganizowanej, spontanicznej aktywności wolontariuszy w Izraelu w sytuacjach stresu i kryzysu. Badanie oparte jest na obserwacji uczestniczącej i półstrukturalnych wywiadach z osobami, które zaangażowały się w spontaniczną, samoorganizującą się działalność wolontariacką. Wyniki badania pokazują, że mobilizowanie wolontariuszy poprzez wiadomości WhatsApp wzmacniało poczucie skuteczności w wykonywaniu zadania, wzmacniało poczucie przynależności wolontariuszy do ich społeczności i przyczyniało się do szybkiej realizacji zadania. Badanie podkreśla również wymiary społeczno-moralne, które intensyfikują się w takim procesie wolontariatu oraz odczucia jednostki dotyczące jej miejsca w społeczeństwie i jej obserwacji zachowań społeczeństwa w ogóle.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.12
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Radzenie sobie z wyzwaniami pracy podczas pandemii COVID-19 w
doświadczeniach nauczycieli szkół podstawowych
Authors: Aleksandra Drabina-Różewicz
Pages: 211 - 225
Abstract: Celem artykułu jest rekonstrukcja i interpretacja kształtowania radzenia sobie z nowymi wyzwaniami w pracy nauczycieli w czasie pandemii COVID-19. Pytanie badawcze skupia się na odnajdywaniu przestrzeni społecznego doświadczania pracy nauczycieli w kryzysie. Tekst prezentuje analizę tematyczną materiału z wywiadów jakościowych, skoncentrowaną na najistotniejszych aspektach doświadczeń pracy w warunkach wprowadzenia w edukacji pracy zdalnej na szeroką skalę. Analiza materiału badawczego (trzech wywiadów focusowych oraz sześciu autobiograficznych wywiadów narracyjnych) przebiega współbieżnie z prezentacją wyłaniających się z przeprowadzonego przeglądu literatury przedmiotu tematów właściwych dla rekonstrukcji doświadczeń nauczycieli w zakresie radzenia sobie z wyzwaniami pracy podczas pandemii. Analiza tematyczna koncentruje się na funkcjonowania nauczycieli w kryzysie pandemii i doświadczania kryzysów z perspektywy przebiegu życia zawodowego oraz osobistego. We wnioskach nazywam i wstępnie kategoryzuję strategie radzenia sobie nauczycieli z wyzwaniami edukacji w pandemii oraz opisy ich doświadczeń jako szczególnie istotnych ze względu na kontekst wprowadzenia pracy zdalnej w trybie awaryjnym bez przygotowania instytucjonalnego. Zaprezentowane w artykule wyniki są częścią prowadzonych badań w ramach realizowanego aktualnie projektu badawczego COV-WORK.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.13
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Niepewność miejsca pracy w czasie pandemii COVID-19 na podstawie
dzienników pandemicznych
Authors: Elżbieta Kolasińska
Pages: 227 - 240
Abstract: Negatywne skutki zdrowotne, ekonomiczne i społeczne to niejedyne konsekwencje pandemii. Wpłynęła ona również na bezpieczeństwo zatrudnienia. Najbardziej dotknęła pracowników zatrudnionych na umowach na czas określony i cywilnoprawnych. Stabilne i bezpieczne miejsce pracy to immanentna składowa dobrego samopoczucia pracowników. Miejsce pracy implikuje bowiem status pracownika. Celem artykułu jest przedstawienie braku poczucia stabilności miejsca pracy, bezpieczeństwa wynagrodzenia i pewności zatrudnienia w czasie pandemii COVID-19 na podstawie analizy dzienników pandemicznych. Sformułowano dwa pytania badawcze: Czy pan demia COVID-19 wpłynęła na stabilność miejsc pracy' Jak radzili sobie autorzy dzienników pandemicznych w świecie pracy w niepewnej sytuacji pandemicznej' Artykuł ma charakter analizy teoretyczno-empirycznej. Wykorzystano w nim metodę dokumentów osobistych (nazywaną metodą autobiograficzną lub biograficzną). Analizie zostały poddane wybrane dzienniki pandemiczne, które napłynęły na Konkurs Instytutu Literatury w Krakowie (2020). Pozwoliła ona zidentyfikować deficyty bezpieczeństwa związane z niepewnością pracy czy zagrożeniem bezrobociem. Ta niekorzystna sytuacja zawodowa powoduje u autorów dzienników lęk przed przyszłością, która jest niepewna. Wizja bezrobocia i ubóstwa napawa twórców strachem i zaburza ich bezpieczeństwo zawodowe i egzystencjalne. Z przeprowadzonego badania wynika istotny wniosek, że autorzy dzienników doświadczali niepewności zatrudnienia albo utraty płynności finansowej w odniesieniu do prowadzonej działalności. Twórcy stosowali różne taktyki, aby radzić sobie w tej trudnej sytuacji zawodowej.
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.14
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Ujęcia systemowe w dorobku naukowym prof. Jerzego J. Paryska
Authors: Lidia Mierzejewska
Pages: 241 - 250
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.15
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- David M. Farrell, Jane Suiter, Reimagining Democracy: Lessons in
Deliberative Democracy from the Irish Front Line. Ithaca and London:
Cornell University Press, 2019
Authors: Joanna Podgórska-Rykała
Pages: 250 - 256
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.16
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Konferencja Naukowa "Zygmunt Ziembiński 1920–2020"
Authors: Patryk Kupis
Pages: 257 - 260
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.17
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
- Back matter
Authors: 84(4); 2022 RPEiS
Pages: 261 - 262
PubDate: 2022-12-30
DOI: 10.14746/rpeis.2022.84.4.18
Issue No: Vol. 84, No. 4 (2022)
|
Open Access journal
