Authors:Dimitris Charalambis Pages: 7 - 58 Abstract: After the inequality turn of the late 1970s and mainly after the collapse of the Soviet Union deregulation, globalization, hyperconcentration of wealth and private power, oligopolies, monopolies and the dominant position of the financial capital are the consequences of paradigm change from the post 1945 Keynesian consensus to the neoliberal dismantling of the social contract. The end of the heavy industry era, the relocation of production to China and the digital revolution and industrialization 4.0 undermine the classical negotiation between capital and labor leading again to marginalization of social recognition and to oligarchy and transforms the classes dangereuses of the industrial era to classes irrelevantes. The erosion of Democracy and the rise of irrationalism as the systemic rationalization of inequality are the consequences in the declining Western world parallel to the aggressive authoritarian capitalism in China. It seems that the era of the social state between 1945 and the end of the 1970s and mainly after 1989/91 was only a historical intermezzo and that exorbitant inequality reappears as the constituent element of capitalism.
Authors:Κώστας Ν. Κουκουζέλης Pages: 59 - 89 Abstract: Η σχέση του Ρουσσώ με τις διεθνείς σχέσεις, αν και γνωστή σε αυτούς που ασχολούνται με την πολιτική του σκέψη, σπάνια αποτέλεσε αντικείμενο πραγμάτευσης στην ελληνική βιβλιογραφία. Αποτελεί πεποίθηση του Rousseau ότι η οργάνωση της πολιτείας σε τοπικό επίπεδο δεν μπορεί να ολοκληρωθεί δίχως την ταυτόχρονη ενασχόληση με την οργάνωση της διεθνούς κοινωνίας κρατών, η οποία, αν παραμείνει αρρύθμιστη οδηγεί μάλιστα στην χειρότερη κατάσταση από όλες. Αν η ηθική ολοκλήρωση του ατόμου είναι το πρώτιστο καθήκον εντός μιας συγκεκριμένης πολιτείας, η επίτευξη της ειρήνης σε διεθνές επίπεδο αποτελεί άρρηκτα συνδεδεμένο στόχο με αυτή, καθώς η πρώτη δεν μπορεί να επιτευχθεί δίχως τη δεύτερη. Μέσα από μια ανασυγκρότηση των επιχειρημάτων του για τον πόλεμο, την ειρήνη και την φύση των κρατών η παρούσα μελέτη θα υποστηρίξει ότι ο Rousseau δεν είναι ούτε πολιτικός ρεαλιστής, ούτε όμως και ουτοπικός πασιφιστής. PubDate: 2020-02-10 DOI: 10.12681/hpsa.22313 Issue No:Vol. 45, No. 1 (2020)
Authors:Ορέστης Διδυμιώτης Pages: 90 - 113 Abstract: Το άρθρο επιχειρεί να διερευνήσει τις φιλοσοφικές παραμέτρους του «αθεμελίωτου» της δημοκρατίας, καθώς επίσης να εξετάσει τις συνέπειες του σε σχέση με 1) την ανθρώπινη φύση, 2) το νόημα και την αλήθεια, και 3) το κράτος και τους θεσμούς. Θα πρέπει μάλλον να αναγνωρίσουμε ότι η δημοκρατία περικλείει, κατά τρόπο ουσιώδη, κάποιο στοιχείο «αθεμελίωτου» ή αλλιώς ότι «θεμελιώνεται» κατ’ ανάγκη πάνω στην απουσία μιας υπερβατικής αρχής, απορρίπτοντας έτσι το ενδεχόμενο μιας ούτως ειπείν «δημαρχίας». Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν νόμοι, κανόνες και (αυτο)περιορισμοί, αλλά ότι η δημοκρατία είναι αναγκασμένη να εκτίθεται διαρκώς στο απρόβλεπτο της επινόησης, τουτέστιν στη διακινδύνευση μιας απροϋπόθετης ρήξης με τον ίδιο της τον εαυτό. PubDate: 2020-02-10 DOI: 10.12681/hpsa.22314 Issue No:Vol. 45, No. 1 (2020)
Authors:Λυδία Αβράμη Pages: 114 - 150 Abstract: Η μελέτη αυτή αποσκοπεί στη διερεύνηση των κοινωνικών διαστάσεων και επιπτώσεων της πολιτικής για την κλιματική αλλαγή στην Ελλάδα την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Προς το σκοπό αυτό, διεξάγεται η συγκριτική αποτύπωση της συμβολής των ελληνικών περιφερειών στην κλιματική αλλαγή και επιχειρείται η χαρτογράφηση της τρωτότητάς τους στους περιβαλλοντικούς κινδύνους, αλλά και στις επιπτώσεις των περιβαλλοντικών πολιτικών. Από την παρουσίαση και συζήτηση όσον αφορά την εξέλιξη της ελληνικής περιβαλλοντικής φορολογίας αναδεικνύεται το κοινωνικό και περιβαλλοντικό αντίκτυπο της στρεβλής εφαρμογής αυτών των οικονομικών εργαλείων πολιτικής, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το φαινόμενο της ενεργειακής φτώχειας.
Authors:Μαντώ Λαμπροπούλου Pages: 151 - 183 Abstract: Το άρθρο διερευνά τις επιπτώσεις των διοικητικών μεταρρυθμίσεων που εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής της χώρας, εστιάζοντας στις αλλαγές που επήλθαν στην οργανωτική διάρθρωση της δημόσιας διοίκησης. Στο επίκεντρο βρίσκεται η διαδικασία μετασχηματισμού των παραδοσιακών γραφειοκρατικών δομών μέσω της δημιουργίας λειτουργικά αποκεντρωμένων φορέων (agencification). Υποστηρίζεται ότι η εν λόγω τάση, υπό την πίεση από-πολιτικοποίησης της διοίκησης, ενισχύθηκε στις συνθήκες της κρίσης, μεταβάλλοντας ορισμένα από τα παραδοσιακά οργανωτικά χαρακτηριστικά του διοικητικού μηχανισμού. Η εν λόγω υπόθεση ελέγχεται σε θεωρητικό και εμπειρικό επίπεδο, αναζητώντας παράλληλα ενδείξεις ευρύτερων μετατοπίσεων στη δυναμική των σχέσεων διοίκησης – πολιτικής.
Authors:Dimitris Papanikolopoulos, Vassilis Rongas Pages: 184 - 206 Abstract: In this article we approach SYRIZA's electoral success between 2012 and 2015 as a movement effect. We focus on SYRIZA's features, strategy and message that have been developed on the grounds of its movement activity, as well as on the external political conditions which SYRIZA seems to take advantage of. We argue that the anti-austerity campaign created the necessary preconditions for the electoral and political rise of SYRIZA, namely the emergence of a new political boundary between pro- and anti-Memorandum forces and a subsequent majoritarian socio-political category that could be transformed into a privileged electoral pool for SYRIZA. PubDate: 2020-02-10 DOI: 10.12681/hpsa.22316 Issue No:Vol. 45, No. 1 (2020)